Η θορυβώδης Α-ΠΟ-ΤΥ-ΧΙ-Α της πολυμετοχικότητας και το… «κρυφτούλι»!

Η ιστορία στον Παναθηναϊκό εξελίσσεται σε ΦΙΑΣΚΟ της πολυμετοχικότητας! Με ανακοινώσεις, απαντήσεις, ανταπαντήσεις και συνεντεύξεις του «μεν» κατά του «δε» και του «δείνα» κατά του «τάδε»! ΧΑΟΣ.

Του Γιάννη Καραλή

Και οι απορίες του ΕΜΒΡΟΝΤΗΤΟΥ κόσμου του, ατελείωτες.

ΓΙΑΤΙ έπρεπε ο «Τζίγκερ» να απευθύνει δημοσίως την «πρόσκληση» σε κάθε ενδιαφερόμενο να καταθέσει πρόταση αγοράς του δικού του ποσοστού (54%), που εξασφαλίζει, στον όποιο αγοραστή, πλειοψηφικό (άρα ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ) πακέτο μετοχών; Η επικοινωνία από τηλεφώνου δεν… λειτουργεί πλέον; Αλλά και -για το επίσημο του πράγματος- δεν θα γίνει Δ.Σ. μεθαύριο (28/5);

ΓΙΑΤΙ έπρεπε ο Βγνενόπουλος να απαντήσει δημόσια και δεν μίλησε απευθείας με τον «Τζίγκερ» για το θέμα της αγοροπωλησίας; Μα και το ότι ΔΕΝ πληρώνει «χρήματα για την τσέπη» του Βαρδινογιάννη, αλλά βάζει ΜΟΝΟ για τη γιγάντωση της ομάδας, μπορούσε να το προτείνει κατ’ ιδίαν και αν εισέπραττε άρνηση, τότε να επικοινωνούσε με τον κόσμο ανοιχτά, γνωρίζοντάς του τα καθέκαστα.

ΠΡΟΣ ΤΙ αυτή η πρόταση του «Τζίγκερ» για ποσό υπέρ Ερασιτέχνη και ιδρυμάτων; Δεν καταλαβαίνει (ή κάνει ότι) πως οι … συμμέτοχοί του και ο κόσμος καίγονται για την εξασφάλιση του «αύριο» της ΠΑΕ; Ας ζητούσε την κατάθεση -άμεσα- όλου του ποσού στα ταμεία της ΠΑΕ, με μία ποσοστιαία ενίσχυση (π.χ. το 5% ή το 10%) στον Ερασιτέχνη. Έτσι, στα 55 εκατ. ευρώ (λ.χ.) θα ‘παιρνε και ο Ερασιτέχνης κάνα… τάληρο, ενώ στην ΠΑΕ θα έμεναν- ΖΕΣΤΑ-50 εκατομμύρια! Άρα;
Άρα δικαιώνεται ΑΠΟΛΥΤΑ ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, που έλεγε ότι η πολυμετοχικότητα Α-ΠΕ-ΤΥ-ΧΕ!!!

Υ.Γ. Επειδή δεν θα ήθελα να… (ξανά-)ρισκάρω, με κριτική στον Ρεχάγκελ -και μάλιστα τόσο νωρίς- αφού στο τέλος το «καλό του άστρο» τον οδηγεί να μας διαψεύδει όλους και να βγάζει… τρελή κάθε απλή ποδοσφαιρική λογική, θα αναφερθώ μόνο σ’ έναν τομέα.

Η Εθνική μας χρειάζεται «κάτι» διαφορετικό στο κέντρο της. Και στο δημιουργικό της μέρος αλλά και στο αμυντικό.
Κι αν στο δημιουργικό, λίγο η (αναμενόμενη) άνοδος του Καραγκούνη, που πάντως ας μην ξεχνάμε ότι είναι ήδη 33 και (6/3/1997) και μετά από γεμάτη, αγωνιστικά, σεζόν, λίγο η χρησιμοποίηση -πού θα πάει, θα τον βάλει κι αυτόν- του Νίνη, κάτι θα βελτιωθεί, από αμυντκά χαφ… ΠΑΣΧΟΥΜΕ!

Οι Κατσουράνης και Τζιόλης ούτε κλασικοί κόφτες είναι (ουδείς εκ των δύο) ούτε ιδιαιτέρως… γρήγοροι. Όπως τα ίδια -μέσες άκρες- ισχύουν και για Πρίττα, Μάκο. Βέβαια, υπάρχει ο Τοροσίδης, ενώ μένει και ο … Πατσατζόγλου. Οι συγκρίσεις με τις ημέρες των (καλών) Μπασινά, Ζαγοράκη και των…5 χρόνια νεώτερων (το 2004) Καραγκούνη, Κατσουράνη, φαντάζουν μακρινές!