Το διπλό πρόβλημα του Γιάννη Βαρδινογιάννη

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κάνει κάτι που σπανιότατα γίνεται στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Να διαλυθεί διοικητικά, έπειτα από μια χρονιά απολύτως επιτυχημένη, με κατάκτηση πρωταθλήματος, Κυπέλλου και μια «συμπαθητική» πορεία στο Europa League. Ο Πατέρας αποτελεί παρελθόν, μαζί του αποχώρησε και ο Αντωνίου (που τις τελευταίες μέρες ήταν μια «ανάσα» από το μεγάλο κόλπο με τον Γκαλάς) και πλέον το πρόβλημα αφορά τον Γιάννη Βαρδινογιάννη.

Κι’ όταν γράφω πρόβλημα, εννοώ αυτό της ανεύρεσης νέου προέδρου και νέου τεχνικού διευθυντή. Οσο δύσκολο είναι να τα «διαλύεις» όλα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, άλλο τόσο δύσκολο είναι αν βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους που θα καθίσουν στις δυο πιο σημαντικές θέσεις της διοίκησης και θα έχουν τα προσόντα, προκειμένου η επιτυχία να συνεχιστεί. Ο «Τζίγκερ», λοιπόν, σαν μεγαλομέτοχος καλείται να επιλύσει το πρόβλημα του Παναθηναϊκού, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα (πρέπει να αρχίσει, βλέπετε, κι ένας σχεδιασμός…). Ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους ανθρώπους του «τριφυλλιού» (συμπεριλαμβανομένου και του Βαρδινογιάννη) και από κανέναν άλλον. Πάμε παρακάτω…

Η πρωτοβουλία του Βαρδινογιάννη για τη σημερινή του συνάντηση με τους οργανωμένους οπαδούς και ειδικά με τον «Ενιαίο Φορέα», το «κομμάτι» δηλαδή που ήταν και είναι απέναντί του, αποτελεί έκπληξη. Μια τέτοια κουβέντα έχει να γίνει χρόνια (τρία αν θυμάμαι καλά). Με αυτήν την κίνηση ο «Τζίγκερ» προσπαθεί να δείξει ότι οι πιο παλιές εποχές της έχθρας και του μίσους έχουν περάσει. Ξέρετε, οι εποχές της άδειας Λεωφόρου, οι εποχές που ο κόσμος του Παναθηναϊκού ήταν ένας μεγάλος εχθρός, σύμφωνα με τα όσα έβλεπε και… συμβούλευε το… περιβάλλον του Βαρδινογιάννη, οι εποχές που η κριτική απαγορευόταν, οι εποχές που ο δημοσιογράφος, ο οποίος θα έλεγε κάτι αντίθετο με αυτό που υποστήριζε η διοίκηση, θα έμπαινε στο περίφημο media watch…

Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ έχει καταλάβει, επίσης, ότι μετά τη φυγή του Πατέρα από την προεδρία, δεν υπάρχει, πλέον, προστατευτική ασπίδα της διοίκησης και γι’ αυτό θέλει να κάνει μια νέα αρχή στις σχέσεις του με τους οργανωμένους οπαδούς. Δυο λέξεις, που πριν από λίγα χρόνια προκαλούσαν… αλλεργία στον Βαρδινογιάννη. Δεν είναι κακό, πάντως, να είσαι πρόεδρος ή ιδιοκτήτης μιας ομάδας και να έχεις καλές σχέσεις με τον κόσμο. Δεν είναι κακό, επίσης, που και που να… αποθεώνεσαι από τους φιλάθλους, όταν αυτοί ικανοποιούνται απ’ αυτό που βλέπουν. Οι Γιαννακόπουλοι και ο Πατέρας, δηλαδή, απέτυχαν με το να τους γουστάρει ο κόσμος, ο οποίος το έκανε και το κάνει γιατί απλούστατα είδε έργα; Μάλλον το αντίθετο…

Όπως καταλαβαίνετε, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης έχει μπροστά του ένα διπλό πρόβλημα, που καλείται να επιλύσει. Το πρώτο είναι η ανεύρεση προέδρου, τεχνικού διευθυντή και η εξασφάλιση ηρεμίας στα διοικητικά, κάτι που πρέπει να γίνει σύντομα, προκειμένου να μη χαθεί άλλο πολύτιμο έδαφος για τον Παναθηναϊκό. Το δεύτερο είναι η αποκατάσταση των σχέσεών του με τη μεγάλη μάζα του κόσμου, από την οποία πολλές φορές ακούει τον εξάψαλμο. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν θα τα καταφέρει ο «Τζίγκερ». Και το γράφω αυτό γιατί όταν στο παρελθόν έπεφταν πολλά μαζί, το αποτέλεσμα δεν ήταν θετικό…