Για ένα ημίχρονο ήταν Ολυμπιακός

Ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου, του χθεσινού αγώνα με τον ατρόμητο, θύμισε κάτι από τα παλιά. Η Πειραϊκή ομάδα μπήκε μέσα στο Καραϊσκάκη και έδειξε από τα πρώτα κιόλας λεπτά στον αντίπαλο, πως αυτή ήταν το «αφεντικό». Είχε γκολ, είχε δοκάρι, είχε «ζωηράδα» και τρεις παίκτες τον Λούα Λούα, τον Ντάρμπισαϊρ και τον Ντάτολο που έκαναν την διαφορά. Οι τρεις αυτές προσθήκες είναι δεδομένο πως έχουν βοηθήσει πολύ τους πρωταθλητές και έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην αντεπίθεση που έχει ξεκινήσει η ομάδα στο πρωτάθλημα, το τελευταίο διάστημα.

Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα του αγώνα ήταν διαφορετική. Ο Ατρόμητος απείλησε και θα μπορούσε να ισοφαρίσει εάν του είχε δοθεί το πέναλτι το οποίο ζήτησε. Δεν ξέρω αν οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν από δυνάμεις, ή επαναπαύθηκαν, αλλά θα πρέπει να φτάσουν στο σημείο να παίζουν καλά για περισσότερο από 45 λεπτά, εάν θέλουν να παραμείνουν ζωντανοί στο κυνήγι του τίτλου.

Ένα ακόμα αξιοσημείωτο πάντως του χθεσινού ματς ήταν η… κωμωδία του πάγκου. Ο Ντάτολο κινδύνεψε να χάσει το ματς της Τετάρτης με την Εθνική του ομάδα κόντρα στην Γερμανία, αφού ο προπονητής του δεν πήρε χαμπάρι πως του ζητούσε αλλαγή. Ευτυχώς για τον Αργεντίνο θα τεθεί τελικά στην διάθεση του Ντιέγκο Μαραντόνα και θα διεκδικήσει μια θέση στο Μουντιάλ.

Αυτό όμως δεν αναιρεί την «πατάτα» του πάγκου. Μια μόνιμη σύγχυση στις αλλαγές, όπως σε αυτή του Ζαϊρί, με τον Νταρμπισαϊρ να νομίζει πως παραχωρεί την θέση του στον Μήτρογλου και να «στραβώνει» και με ένα ολόκληρο γήπεδο να συμφωνεί μαζί του και να γιουχάρει. Ας σοβαρευτούν σύντομα εκεί στο Ρέντη και ας συνειδητοποιήσουν άπαντες πως ο Ολυμπιακός είναι πολύ μεγάλη ομάδα. Τέτοιες εικόνες δεν αρμόζουν στο μέγεθος του.