Είμαι ο Ράφικ και είμαι εδώ!

Σαφέστατα ο Ράφικ Τζιμπούρ από την μέρα της επιστροφής του στην ομάδα και την ενδεκάδα είναι ο πιο σταθερός παίκτης σε απόδοση. Δεν έχει χάσει λεπτό από τα πέντε ματς του δεύτερου γύρου, καταργώντας ταυτόχρονα κάθε λογική συνέχεια μίας τετράμηνης αποχής όχι μόνο από αγώνες αλλά ακόμα και από τις προπονήσεις. Θεωρώ ότι η εικόνα του Τζιμπούρ είναι η κοινή συνισταμένη τριών παραγόντων που φαίνεται ότι τον βοηθούν στο έπακρο για να αποδίδει τόσο καλά μέσα στο γήπεδο.

Ο πρώτος είναι ότι έμεινε μακριά από την ομάδα αυτούς τους μήνες που διεξήχθη ο α’ γύρος. Σε μία πολύ κακή περίοδο για την ομάδα που οι παίκτες δεν μπορούσαν καν να επικεντρωθούν στους αγώνες, έπασχαν από το σύνδρομο διάσπασης προσοχής. Τα διοικητικά προβλήματα, οι οικονομικές εκκρεμότητες, οι πολύ κακές διαιτησίες, αλλά και η δική τους χαλαρή αντιμετώπιση διαφόρων φαινομένων, γέμισαν το μυαλό τους με… εικόνες που τους αποσπούσαν, με εικόνες που τους οδηγούσαν μακριά από το πραγματικό ποδόσφαιρο.

Ο Αλγερινός μη ζώντας αυτές τις καταστάσεις κράτησε το μυαλό του καθαρό και τώρα μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα από όλους στις δυσκολίες. Ο δεύτερος παράγοντας είναι η εμπιστοσύνη που έχει στον εαυτό. Φάνηκε από την μέρα εκείνη που με δική του πρωτοβουλία επέστρεψε στις προπονήσεις και διεκδίκησε την άμεση επανένταξή του στην ομάδα. Ο Μπάγεβιτς είδε τον ζήλο του στις προπονήσεις, του έδωσε μία δεύτερη ευκαιρία και ήταν βέβαιο ότι δεν θα την άφηνε να πάει χαμένη. Και δεν πήγε. Ο τρίτος είναι φυσικά η προοπτική του Μουντιάλ.

Με την μη συμμετοχή του στην αποστολή της Αλγερίας για το φετινό Κόπα Άφρικα κατάλαβε ότι θα έχανε το πιο σπουδαίο ραντεβού της καριέρας ενός ποδοσφαιριστή αν δεν έπαιρνε συμμετοχές. Σκέψη-«καύσιμο» για τον Ράφικ Τζιμπούρ που οδεύει ολοταχώς προς τα γήπεδα της Νότιας Αφρικής. Μέχρι τότε η ΑΕΚ μόνο κέρδη μπορεί να έχει κι αυτό προκύπτει από όλα όσα έχει πει ο Αλγερινός τις τελευταίες μέρες. Αν η δική του πίστη για έξοδο της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ περάσει και σε όσο περισσότερους συμπαίκτες του, τότε υπάρχει μία ελπίδα. Η τελευταία, αλλά υπάρχει.